Successen van onze klanten

Ik zoek al enkele jaren naar bodemschatten met mijn Garrett AT pro en het is natuurlijk altijd maar weer de vraag wat er naar boven komt bij een mooi signaal.

Mijn geluk kon niet op toen ik deze mooie munt in de Limburgse klei vond. Het is een zilveren knaak, oftewel een Rijksdaalder (twee en een halve gulden) van koning Willem de derde uit het jaar 1868. Voor mij is dit echt een super vondst van goede kwaliteit. En deze past dan ook goed bij mijn verzameling van munten .

Na een paar stukjes lood en andere minder interessante vondsten kreeg ik een mooi signaal binnen. Tot mijn verbazing haalde ik uit de modderachtige grond deze forse gouden heren trouwring naar boven. Natuurlijk sprong ik een gat in de lucht. Iedereen zal wel begrijpen dat mijn dag niet meer stuk kon door deze vondst.

Afmeting  - binnendiameter = 23 mm - buitendiameter = 28 mm - breed 5 mm.

Via een facebook groep kwam deze determinatie: uiteindelijk.

• Denier, circa 1308
• Muntheer Jaime II [el justo] koning van Aragon, 1291-1327.
• Jacobus II van Aragon
• Slagplaats Sarinena.
• Materiaal biljoen
• Diameter 15 mm
• Gewicht 0,90 gram
• Voorzijde munt

De eerste vondst op deze akker was een klein muntje, welke helaas niet meer herkenbaar was. Enkele meters verder vond ik een 2 cent van België uit 1800 a 1820. 

Gezien het de dag er voor enorm had geregend, lagen er veel plassen op de akker. Hierdoor was de akker zeer moeilijk te belopen en was ik een beetje de moed aan het verliezen door deze plassen en stoppels van mais. 

Achteraan op het akker volgde ik de slootkant en bliep, daar ging mijn detector af en zonder enig besef haalde ik iets ronds uit de grond. Ik draaide het om en zag een witte plaat. Ik dacht eerst nog dat het een potje was maar na een paar keer wrijven bleek het om een zakhorloge te gaan. 

Thuis aangekomen heb ik hem eerst met een tandenborstel schoongemaakt en zag ik dat er zilver naar boven kwam. Hoe mooi om dit te vinden. 

De Zeeuwse knoop heeft een geschiedenis die teruggaat tot eind zeventiende eeuw uit de tijd van Michiel De Ruyter. De mannen droegen de knopen destijds op hun hemd, jas of op hun boord als 'keelknoop'. Later droegen de vrouwen hem ook als sieraad, bijvoorbeeld als mutsspeld of als broche. De knopen werden gemaakt van zilver of goud en waren destijds een statussymbool: hoe groter de knoop, hoe rijker en belangrijker de drager was. ( bron uitleg Zeeuwse keelknoop - wikipedia )

De broers vonden verder nog een prachtige Frisia duit uit 1620. Al met al een succesvol dagje. De Zeeuwse knoop is ter reiniging afgegeven aan De Detectorshop. 

Uiteraard wil ik hier ook nog noemen dat de dames uit Zwolle ook leuke vondsten hebben gedaan. Zo kwam er een mooi muntgewicht naar boven, en twee duiten, te weten een Zeelandia en een halve Leeuwencent.

O ja, bijna vergeten maar er kwam ook nog een flink grote musketkogel uit de grond waarvan de dames eerst dachten dat het om een knikker ging. 

Het is het weekend van 10 april dat een metaaldetectorhuurder van De Detectorshop zijn pakket komt afhalen. Hij moest er ruim een uur voor rijden, maar had dit er voor over om op eigen land te gaan zoeken naar verborgen schatten. Zo had hij gehoord dat er wel eens wat interessants op zijn land kon bevinden daar hier een belangrijke handelsroute heeft gelopen in het verleden. 

Dus maar eens de stoute schoenen aangetrokken om te gaan metaalzoeken in de voor- en achtertuin van het perceel. 

En ja, op zondagmiddag zitten we aan de koffie in de showroom en praten we over deze bijzonder mooie vondst en verteld hij me in detail hoe het te werk ging. Maar ook de andere vondsten zijn meegenomen en interessant. Ik mag voor hem een eerste inschatting (determinatie) maken wat de voorwerpen zouden kunnen zijn. Opvallend is direct het vierkante blokje dat er tussen ligt. Hij zegt tegen me 'Ja, je vertelde me toch dat ik alles moest meenemen? Daarom heb ik dit ook maar meegenomen.' Ik vertel hem dat het maar goed is dit niet te hebben weggegooid want hij 

Sinds mijn 10e ben ik gegrepen door het zoeken met een detector. Er was toen (1977) maar één winkel in Nederland die detectors verkocht. Misschien was ik een trendsetter, want nu ben ik zeker niet de enige in ons land met een metaaldetector.

Als kind heb ik jaren gezocht met een simpele detector, maar ik was er blij mee en vond soms ook mooie dingen in de buurt van Nijmegen. Hoogtepunt voor mij waren een Romeinse ring en wat Romeinse munten, gevonden aan de Waalkade van Nijmegen. Destijds werd er aan de kade gewerkt en kwam er een Romeins verwarmingssysteem (of was het een afwateringssysteem?) boven water.

Sinds enkele jaren heb ik een modernere detector. Deze detector heb ik overigens niet bij de Detectorshop gekocht (helaas kende ik jullie nog niet!). De detector werkt prima en hij kan veel meer dan mijn oude antieke detector. Die detector stond echter enige tijd in een vochtige schuur. Dat bleek niet zo slim te zijn, want op een gegeven moment deed hij het niet meer. Na een kleine zoektocht kwam ik uit op De Detector Shop in Middelburg. Ik wist niet wat er aan de hand was met mijn detector, alleen dat hij het niet meer deed. Ik belde Johan en kon hem meteen opsturen... Spoedig kwam het goede nieuws dat hij hem kon maken. 

Een succes tijdens een workshop mag je dit wel noemen. De dames die voor een tweede keer bij mij een workshop deden vonden beide echt wel iets moois. De ouders van één van de meiden zijn nu ook aanwezig, want deze waren natuurlijk ook enthousiast gemaakt voor de wereld van metaalzoeken.

Voor het startte werden de messen van de workshoppers al geslepen door elkaar uit te dagen wie de mooiste vondst zou doen. Heerlijk om daar bij te mogen zijn. 

Met volle overtuiging gingen de deelnemers aan de slag op het strand, behalve één. Moeders de vrouw in het stel was alleen gekomen om te kijken zei ze en vond dat metaalzoeken niets voor haar. Na enig aandringen pakte ze toch maar ook een metaaldetector die paraat stond voor haar. 

Het strand is groot, ruimte voor ieder die zoekt naar zijn eigen schatten. Lang hoefde er niet gewacht te worden op het eerste muntje. Het heeft me aardig wat kilometers wandelen gekocht in de twee uur workshop om tussen de dames heen en weer te lopen, bij elke vondst die ze deden. Maar wat een lol met z'n allen.

Als ik dan bij één van de twee oorspronkelijke workshop-dames sta, zie ik dat ze wel een hele leuke vondst naar boven haalt. Wow, wat gaaf ....... daar ligt in haar hand een erg mooie zilveren ketting met hangertje. Dat zijn de mooie strandvondsten ten top. 

Nog voor we er uitgebreid van kunnen genieten en over napraten zien we in de verte twee armen omhoog gaan in de lucht. Als ik die kant op loop hoor ik ook de stemmen die bij de armen horen, en zie ik blije gezichten als ik nog dichterbij ben. Wat zouden ze gevonden hebben denk ik bij mezelf. 

Als ik bij haar ben zie ik de gesloten hand die ze opent en dan Yes goud roept! Met stomheid geslagen kijk ik naar de gouden ring die ze in haar hand heeft. Eerst zilver, nu goud. Wat een dag! Binnen 10 minuten twee topvondsten. 

Ik denk even terug aan de afgesproken wedstrijd van de dames. Wie vind het mooiste object? Nou, dat wordt nog een gekibbel op de terugreis in de auto wie dat dus is. Financieel gezien de gouden ring natuurlijk, maar de zilveren ketting is zeker ook erg gaaf. Weer leuk om te zien dat tijdens mijn workshops toch altijd wel bijzondere vondsten worden gedaan. Dat maakt een metaalzoek-workshop zo uniek. 

Op 8 februari 2020 kocht Robin voor zichzelf en zijn vriendin Manon een Garrett 250 met de bijbehorende pinpointers en scheppen.

Zij hadden in januari 2020 een workshop metaaldetectie gedaan bij Luctor et Detector en waren hierdoor zeer enthousiast geworden.